թաղել (փխբ․)◆ Միլապետն ուզում էր դիակը տանել շրջկենտրոնի գերեզմանատանը հողին հանձնելու: Սերո Խանզադյան◆ Գիտեմ, որ մի օր կմեռնեմ ես էլ / Ու կվերջանա իմ կյանքի ուղին։ / Մոռացած բոլոր երգերս լուսե՝ / Կհանձնեն ինձ էլ արգավանդ հողին: Եղիշե Չարենց◆ Ընտանիքին բոլոր մեռելները ինք իր ձեռքովը հողին հանձնած էր: Եր. ◆ Մահվան զոհեր հանձնելու սև հա հողին: Մուշեղ Իշխան◆ Չէին հասցրել... հայրենի հողին պահ տալ զոհվածներին։ «Ավանգարդ»◆ Եվ մի քանի ընկեր-տըղերք / Ձորում, գետ եզերքին, / Փոս փորեցին ու սըրտաբեկ՝ / Հողին տըվին հովվի դին։ Հովհաննես Թումանյան◆ Վերջին զավակներ էր զոր նավարարը այն օրը հողին կու տար: Արփ. ◆ - Չէ, որ չէ, կանչեց ծընողը փարթամ. / Իմ աղջիկն, ասավ, սև հողին կըտամ / Ու մերկ աղքատին աղջիկ չեմ տալ ես։ Հովհաննես Թումանյան◆ - Ինտո՞ր հիմա քեզ սև հողին տամ ու պառկեցնեմ։ Մնձ. ◆ Ինչո՞ւ... հողին նետել հարյուր հազարավոր կտրիճ կյանքեր։ (Տիգրան Չյոկյուրյան)◆ Հողին հանձնելիք չդարձան վերջին տարիների ընթացքում իմ մեջ ամբարված թունոտ քննադատություններս։
