հողի վրա կանգնել

Հայերեն դարձվածք

1. 1. հողին կապված լինել, մնալ ◆ Եկավ հողից։ Ամուր կանգնած է հողի վրա: Հայրենի՞ հողի վրա: «ՍՀ»
   2. այսինչ դիրքում լինել. այսինչ դիրքը բռնել ◆ Միջնադարյան մեր քանդակագործության համառ ուսումնասիրությամբ Արտո Չաքմաքչյանը կանգնել է ամուր հողի վրա: «Գրական թերթ» ◆ «Իսկ երբ գիտակցում ես քո հանցանքի խորությունը... ապա ավելի ամուր, ավելի հաստատ ես կանգնում հողի վրա»: ԱբԱվ.

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։