մեռած լինել. մեռնել գնալ ◆ Ընկերներըս վաղ են մեռել, / Սիրող սրտերն հող են դառել. / Չոր ծառի պես ես եմ կեցել, / Ընկերներըս հող են դառել: (Ավետիք Իսահակյան)◆ Հայրըս, / Որ տասնամյակ մը առաջ / Հող էր դարձած, / Կանգնեցավ բիբերուս դեմ։ ԽԱմ. ◆ Հայրենի իմ ջրաղաց, չեմ ուզում սև հող դառնալ, / Կուզեի կյանքս քեզ տալ՝ քեզ գալով, դառած մի գետ։ Հովհաննես Շիրազ
ոչնչանալ, փչանալ ◆ - Ես իմ գլուխս եմ մոլորել... երեխաներիս ապրուստը հող դարձավ: (Ավետիք Իսահակյան)
