հոսպիտալիզմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (սոցաշխ․) հոգեկան ու ֆիզիկական հետամնացության ախտանշան, որ երեխայի կյանքի առաջին տարիներին առաջանում է հարազատ մեծահասակների հետ հաղորդակցվելու պակասի պայմաններում, մասնավորապես, մանկական հիմնարկում (մանկատուն, հիվանդանոց, ապաստարան և այլն) գտնվելու հետևանքով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։