հուզական դրդունակություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [huzɑkɑn dɾdunɑkutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) անձի այն առանձնահատկությունը, որն ունենալու դեպքում նա հեշտությամբ է հայտնվում հուզական վիճակներում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ эмоциональная возбудимость (ru) ‎(emocionalʹnaja vozbudimostʹ)

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։