հուզական լարվածություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [huzɑkɑn lɑɾvɑt͡sutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) անձի կողմից բարդ խնդիրներ լուծելիս նրանում առաջ եկող հոգեվիճակ, որի երկու տեսակ գոյություն ունի՝ օպերացիոն կամ գործառնային լարվածություն, որը կապված է մտավոր գործողությունների կատարման բուն ընթացքի հետ, և հուզական լարվածություն, որն առաջ է գալիս որպես գործունեության արդյունքների սուբյեկտիվ գնահատման դրսևորում
2. (հատուկ կրթ․) լարվածություն՝ առաջացած սթրեսի հետևանքով

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ психическая напряженность (ru) ‎(psixičeskaja naprjažennostʹ)
• անգլերեն՝ tension

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
• Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։