հուզաշարժողական կայունություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [huzɑʃɑɾʒɔʁɑkɑn kɑjunutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) անձի կողմից սեփական հույզերի պայմաններում հոգեշարժողական ոլորտի նորմալ աշխատանքը պահպանելու կարողությունը, որ ը կանխում է գործունեության կազմալուծումը նույնիսկ ուժեղ հույզերի դեպքում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ эмоционально-моторная устойчивость (ru) ‎(emocionalʹno-motornaja ustojčivostʹ)

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։