ասպարաեզ իջեցնել ◆ Հրապարակ նետեց իր անենեն անվանի հայդուկներեն ու խմբապետները։ («ԳԹ») ◆ աԱրդի ընկերությունը [«հասարակություը»] (աղջիկը) չի կրնար պահել տունը ու գործի համար հրապարակ կը նետե: Կեսարացի
հռչակել ◆ Սիմոն Վրացյան ինքն էր որ հանուն [«անունից»] իր կուսակցության հրապարակ նետեց յուրահատուկ «թրոմենյան վարդապետություն» մը։ («Զ»)
մեջտեղ գցել ◆ Եվ հիսնամյա նգլած այդ բարբաջանքը...մերթ առ մերթ հրապարակ են նետում ինչ-որ կոսոյաններ։ Աղ ◆ Նույնիսկ այս ձախողած պոռթկումն սակայն ունեցած է իր առավելությունը՝ հարցը նետելով հարապարակ և զայն ներկայացնելով անհետաձգելի պահանջք որպես։ Վահրամ Մավյան
