հրապուրվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɾɑpuɾvɑt͡sutʰˈjun]

Գոյական

  1. (հոգեբ.) բավանակաչափ կայուն և ուժեղ, դրական հուզականությամբ հագեցված հետաքրքրություն որևէ երևույթի կամ գործունեության նկատմամբ, շահագրգռվածություն՝ հագեցված դրական հույզերով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։