ձայնային ազդակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑjin ɑzˈdɑk]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ռազմ․) գազային կամ հեղուկ միջավայրում սահմանափակ ծավալում ճնշման կամ ջերմաստիճանի հանկարծակի և արագ անհետացող աճ, որի հետևանքով առաջանում է ճնշման կարճատև ալիք, որը ձայնի արագությամբ տարածվում է գրգռման վայրից


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։