ձայնային հնչյունաբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑjin hnt͡ʃʰjunɑbɑnutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) փորձառական հնչյունաբանության մի ճյուղը, որն ուսումնասիրում է հնչյունների արտաբերումը՝ ձայնային ալիքների տեսանկյունից

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ акуцтическая фонетика (ru) ‎(akuctičeskaja fonetika)
• անգլերեն՝ acustic phonetics
• ֆրանսերեն՝ phonétique acoustique
• գերմաներեն՝ akustische Phonetik

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։