ձայնանցք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡zɑjˈnɑnt͡sʰkʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) մի շարք նվագարանների հնչարկղների վրա բացված մեկ կամ ավելի հատուկ ձայնադարձային անցքերը, որոնք լավացնում և ուժգնացնում են հնչողությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։