ձայնավոր հնչյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑvɔɾ hnt͡ʃʰˈjun]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) այն հնչյունները, որոնք արտաբերվում են առանց փակվածքի կամ զգալի նեղվածքի, արտասանական ապարատի բոլոր օրգանների հավասարաչափ լարվածությամբ և օդի համեմատաբար թույլ հոսանքով
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ձայնավոր տառ
- ձայնավոր գիր
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։