ձայնատարած

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑtɑˈɾɑt͡s]

Ածական

1. (բնստ․) ձայնով տարածվող ◆ Այնժամ լսիր անտառից // Ձայնատարած մի թախիծ... «Աստղիկ»

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։