ձայնը բարձրացնել

Հայերեն դարձվածք

բարձր խոսել. գոռալ-կանչել, գոռգոռոցը գցել ◆ Չեմ կարող պատկերացնել, որ...ընդունակ է ձայնը բարձրացնելու, էլ ուր մնաց, թե գոռա։ «Գարուն» ◆ Գիտե, որ իրեն զսպել չկարողանալը, ձայնը բարձրացնելը թույլությանն նշաներ են։ «Ավանգարդ» ◆ Մյուս կօգտվեր փափուկ դիրքես ու ձայնը ավելի կը բարձրացնել: Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Քահանայի դիմեցի, ձայնս երկնցուցի, մինչև ուր որ կարելի էր երևակայել։ (Թլկատինցի)
աղմկել, աղմուկ բարձրացնել ◆ Բայց Նունու ֆայը գոհ էր, որ խայտառակություն չեղավ փողոցում, որ Նոյեմը ձայնը չբարձրացրեց և ավելորդ խոսքեր չասաց։ Ստեփան Զորյան ◆ Արթաքի էֆենտի [էֆենդի] պոռպոռաց, բայց գրեթե անմիջապես վերջը զղջաց, որ ձայնը բարձրացած էր անիմաստորեն։ Շահան Շահնուր ◆ - Քիզ ո՞վ էր ասում ձենդ բարձրացնիս. ո՞ւմ վրա իս ձենդ բարձրացնում, ինչո՞վ։ Գաբրիել Սունդուկյան
բարկանալ ◆ - Ալ պիտի բարձրացնեմ ձայնս, ապստամբ աղջիկ, դուն ալ գլուխ վերցուցիր։ Հակոբ Պարոնյան
բողոքել. գանգատվել ◆ Այնուամենայնիվ ձեր մեջ նստած կենդանբանական արուն իր բողոքի ձայնն է բարձրացնում ձեր սառը դատողության դեմ։ Ն-Դ ◆ Ամեն ազգի հայտնի գիտնականներ բարձրացուցին իրենց ձայները, որ խափանվի ահարկու ռումբին գործածությունը։ («Զ»)
բողոքել-ընդվզել ◆ Սումգայիթի օրերին մենք մեր ձայնը բարձրացնեինք, ինչպես վայել է մարդուն։ «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ Միջազգային չափանիչով մենք տակավին չենք կրած մեր ձայնը բարձրացնել և մեզի դեմ գործադրված պատմական անարդարության դեմ քայլեր առնել։ Ճեյմս Գառնուզեան
դատապարտության խոսքեր ասել ◆ Հայ թե ամերիկացի արդարասեր ու ճշմարտասեր մտավորականներ իրենց ձայնը բարձրացուցին թուրքերուն դեմ՝ պախարակելու համար կարգ մը ծախված գրիչներ ու մտավորականներ։ («Հձ») ◆ Դո՛ւ, ժողովուրդ... քու ձայնդ Աստծո ձայնն է երբ իրավանցդ պաշտպանության հահար կը բառնաս զայն: Հակոբ Պարոնյան
ներքին ձայնը խոսել ◆ Բայց դրաձյալ երես առած պատվի զգացմունքը բարձրացրեց յուր անողոքելի ձայնը: Ն-Դ

Աղբյուրներ

Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։