գոռալ, շատ բարձր խոսել.ճչալ. բարձր ձայն հանել ◆ - Ախչի, հո խեռալ չես, ի՞նչ ես ձայնդ գլուխդ գցել, գալիս է, թող գա , էլ գոռա՞լդ ինչ է։ Գրիգոր Բալասանյան◆ Ձենները գլուխներեն են գցել, թե՝ ժողովուրդ, էստի համեցեք, Պարոնյան ենք խաղում։ («ՀՀ») ◆ - Ձենը գագաթն արավ ու աշխարհի լափը գլխիս ածեց։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Ձեն իսկեց [«գցեց»] գլուխ, էսա տաղն ասաց։◆ Աջ կը խեթե, ձախ կը խեթե, ձեն կը թալե գլուխ, հալբուխի [«իբրթե»] Բղդուն ուրին չիշկե [չի՛կե, «իրեն չի նայում»], խլղի կնտուց կիշկե։◆ Ըպա ի՛մալ [«ինչպե՛ս»] կնիկ ձեն չը թալե գլուխ, ավեր տան մեջ նա՛ [«ոչ»] պտղունց մե ալուր, նա՛ հավի աչքի խդեր [«չափ»] եղ։◆ Հետևում էր չորս տարեկան ցլիկին, որ ձենը գլուխը գցած ցլականչ էր տալիս։ ◆ Տեսնում ա մին էքյ ասլան՝ ճուտերը չորս ղոլն [«կողմն»] արած սյասը կըլուխն ա քըցալ, մի՜ն սյաս ա հանում, մին սյաս, սարեր, ծյորեր տըղյողում ըմ
երգ ասել (բարձր) ◆ Կամաց-կամաց նա ձայնը գլուխը գցեց և, երգելով, ոչինչ չէր լսում շուրջ։ Ստեփան Զորյան◆ - Ադա Ջավա՛դ, ձենդ էլի մեկ գլուխդ քցի, բալքիմ [«գուցե»] թե քե ֆը նորից չաղանա։ Ֆ
