ձայնոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjˈnɔt͡sʰ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (երաժշտ․) երաժշտական ձայնի բարձրության էտալոնը (չափօրինակը), որն իրենից ներկայացնում է պողպատյա երկմատնյա փոքրիկ գործիք, միաձույլ պողպատե կոթով
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։