ուրախանալ հաճախ հեգն. ◆ Բոլոր Կասպից գավառները՝ ձեռըները հինա էին դրել, թև առել, որ թռչին ու Ռսի իշխանությունը ստանան։ (Խաչատուր Աբովյան)◆ - Ուրախ չե՞ս, որ ինձ տեսար։ - Իհարկե, ձեռքերս հինա էի դրել:
(արևմտհ․)(ժղ․) ուրիշի վնասով ուրախանալ ◆ Թուրքին Աստվածը հինա կը դներ...հայուն կորանքը զրուցված ատեն, սեմի ժողովներուն։ Հակոբ Օշական
