Jump to content

ղարիպ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

{{վանկեր|ղա•րիպ}

  1. պանդուխտ, օտարական ◆ Մարգարըղարիբ մարդ էր, ազգ ու բարեկամ չուներ, ջորը արդար բաժին աներ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Վախում եմ ղարիբ մեռնիմ, Քշտիս մէր ու քուր չկա։ Ահ ◆ Ղարիբի օրն ըլնի սև, Ազիզ յարի կարոտ ա։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։