չմիջամտել, ջանք չթափել (թողնել, որ ինչ լինելու է ՝ լինի ◆ Զափթիեները [«ժանդարմները»]...նրանք լքեցին, թունելով ճակատագրի քմահաճույքին: «Եր.» ◆ Աղջկան թողնել ճակատագրի կամքին անհնարին էր, եղբայրը վրեժխնդիր կը լինի։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Տուրբինի քանդումը թանկ արժե, ճակատագրի կամքին թողնելն էլ վտանգավոր է։ «Հայաստանի Հանրապետություն»◆ - Թողնել հարազատ զավակիդ ճակատագրի հաճույքի՞ն: - Ես կապահովեմ նրան նյութապես։ ԱլՇ ◆ Համանման վիճակում կարողացել են ձգել ճակատագրի հաճույքին իրենց արյան ու հոգու կտորն ու հանգիստ վերադարձել հայրենիք։ ԱլՇ ◆ Ինչո՛ի իրենց ճակատագիրն ձգել զանոնք ու համագործակցական աշխատանքը ձախողության ենթարկել։ «Զարթոնք»◆ Իրենց ճակատագրին թողուլ եկեղեցի, ազգ, որպեսզի ապագային մեջ իրենց հաշիվը տեսնեն։ (Մաթևոս Մամուրյան)◆ Ազգային իշխանություններ և կազմակերպություններ չէին հետաքրքրվել ազգային նորահաս զավակներով և զանոնք կը լքեին իրենց բախտին ու ճակատագրին: «Զարթոնք»◆ «Չենք փափաքիր որ մեր կյանքին փրկության համար հազարավոր մնացորդ հայեր ոտքի տակ երթաք։ ...Ձքեցեք մեզ մեր ճակատագրին ճամբայով: (Գրիգոր Զոհրապ)
