(բրբ․) համառ, պնդաճակատ ◆ Ճակատը պինդ, իրասածի մարդուն տարհամոզելն անօգուտ գործ է։◆ - Աղչի՛, ճակատդ թոքի ա՞, խի չե՞ս ըստիան կորչում (Ղարաբաղ)◆ Ինչո՜ւ մոլախոտի ճակատն ավելի պինդ է լինում, աճում է արագ։ Գրիգոր Բալասանյան
դիմացկուն, դիմադրողականությունը բարձր ◆ Եթիմին (որբ) ճակատը պինդ (ամուր) կինի: Արամ Ղանալանյան