մի բանով հատկանշված լինել, մի բանի կնքիը կրել ◆ -Նա է մեզանում մարդ համարվում, ում ճակատին որ դրոշմված է այդ կնիքը։ (Ղազարոս Աղայան)◆ Շարունակ ու չարչար պիտի աշխատի ան (մահապարտը), մարդկային ընկերութենեն [«հասարակությունից»] ցկյանս վտարված ըլլալու խարանը ճակտին։ «Զարթոնք»◆ Բայց զայն կարելի է ճանչնալ [ճանչ-նալ], զի ճակտին վրա՝ աղտեղության / Անջնջելի խարան մը կա։ Վազգեն Շուշանյան
