այսինչ վատ բանի մեջ ընկնել. անբարո ճանապարհ բռնել ◆ Այս ի՜նչ բան է, առաջադիմո՞ւմ է, թե՞, ընդհակառակը, գլորվում է անսկզբունքայնության ճահիճը: Գրիգոր Բալասանյան◆ Նրանք հետզհետե խորացել են մոլորությունների մեջ և իվերջո ընկել հանցագործության ճահիճը: («Եր») ◆ Եթե երեք-չորս տարի առաջ միամտորեն էր ճահիճ ընկել, որպես անմեղ զոհ, ապա այժմ գիտակցորեն փողոց նետվեց՝ ժամանակն ու երիտասարդությունը շվայտության մեջ սպառելու համար։ («Ավ»)
