(խսկց․) ճանապարհը փակել, առաջը կտրել ◆ Էդ աղջկա ճամփեն կապում են, չեն թողնում, որ անց կենա։ (Պերճ Պռոշյան)
(փխբ․) խոչընդոտել, արգելք լինել ◆ - Ինչ են դևեր ու հրեշներ, երկյուղ չունեմ ես, պապի, / Եվ իմ ճամբեն ոչ փոթորիկ, ոչ տառապանք կըկապի: Հովհաննես Թումանյան◆ Կուզեմ հողիտ կարոտն առնեմ, / Հող ու ջրիդ ես ղուրբա՜ն. / Ա՜ի, ո՞նց անեմ ճամփեդ բըռնեմ, / Բախտն է կապել իմ ճամփան: (Ալեքսանդր Ծատուրյան)
(փխբ․) խափանել ◆ - Մի գիշեր ձեր դռանը բուսուն պահեմ [«դարան մտնեմ»], շենքի վրա ղամեն [«դաշույնը»] փորը կոխեմ՝ պրծացնեմ, որ մեր ճամփեն կապի ոչ: (Պերճ Պռոշյան)◆ - Ում ղսմաթ [«բաժին. բախտ»] էլավ՝ էլավ, ղսմաթի ճամփեն կապիլ չեն: (Պերճ Պռոշյան)
