մեկի առաջշարժումը, քայլքը կասեցնել, առաջը կտրել ◆ Ոսոխը դեռ չէր կտրել փախստականի ճանապարհը և դեռ հնարավոր է փախչել։ Եղիշե Չարենց◆ - Չորս հատ թուրք լակոտներ կտրեցին ճամբաս: Բենիամին Նուրիկյան◆ Հանդիպեց, կտրեց մեր ուղին ինչ-որ կերպարանք անդեմ։ Եղիշե Չարենց
խանգարել ◆ - Էս չի ըլիլ, սրան պտի էս մտքի վրա տեղ չհասցնել, պտի ճամփեն կտրել: (Պերճ Պռոշյան)◆ Վա՜յ անոնց որ իրենց ճամբան կտրեին կամ արգելք ըլլալ ուզեին։ Զապել Եսայան◆ Ձեռքերով ու ոտներով դես-դեն շպրտելով իր ճանապարհը կտրող աթոռները...նորից վրա ընկավ էլեկտրական զանգակի կոճակին։ Ն-Դ
խանգարել-առաջ անցնել ◆ Իսրայելի «մահավաճառներն» ավելի ու ավելի են կտրում ամերիկյան (զենքի) առևտրականների ճանապարհը: ...Հիմա հաջողությամբ իրենց զենքը վաճառում են հարավամերիկացի բռնապետներին։ Երեկոյան Երևան
խոչընդոտ լինել ◆ Մի տեղ նրա առջև բարձրանում էր մի պատ և կտրում նրա ճանապարհը: (Շիրվանզադե)◆ Էշխդ [«սերդ»] ելավ, ճամփես կտրեց՝ Հնդստանի ծովի նման։ Եղիշե Չարենց
խափանել ◆ Այնժամ կը գան խեղկատակներ ու կըկտրեն քո ճամփեն, / Կուզեն հաղթեն, ուշքըդ խլեն, [կուզեն] լինեն քեզ խափան։ Հովհաննես Թումանյան◆ ԷԹող էրթա։ Աստծու քաղաքն էրթցողի ճամբեն չեն կտրե: (Մկրտիչ Արմեն)◆ Ամենուր գալիս են, գտնում / Կարոտած կանչերդ, մայիս, / Կարոտած ականջս մտնում, / Կտրում են ճամփեքը մահիս: Համո Սահյան
