առատորեն, իրար վրա ◆ - Ամեն կռիվներու մեջ վրաս ճանճերու պես գնդակ ու թուր կթափեին։ (Ավետիք Իսահակյան)
խռնվելով ◆ - Թափվել են ճանճերի պես...կարծես կաթողիկոս է եկել կամ նաչալիկ։ Ստեփան Զորյան◆ չորս դին, պատերուն տակ ճանճերու պես լեցված կը բզզային աշխարհիս չորս չորս կողմեն «մանր ազգեր»։ (Լեռ Կամսար)◆ Մեկին գտա, ճանճի նման թափվեցին։ Գևորգ Արշակյան
