ճյուղերի տաշտաթաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃjuʁɛɾi tɑʃtɑˈtʰɑʁ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (կնչ․) երբ ծառի կամ թփի ճյուղը, որը բնական կամ արհեստական թեքվում է մի կողմի վրա, հպվում է հողին և առաջացնում հավելյալ արմատներ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։