մասնական բացահայտիչ

• 
  Նկարագրություն1
• 
  Նկարագրություն2

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mɑsnɑkɑn bɑt͡sʰɑhɑjˈtit͡ʃʰ]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) արդի հայերենի այն բացահայտիչը, որը բացահայտյալի հետ կապվում է որպես, ինչպես, իբրև, բառերով և կարող է գործածվել ինչպես նախադաս, այնպես էլ ետադաս, այն տեսակը, որը մասնակիորեն պարզաբանում՝ արտահայտում է գոյականական որևէ որևէ անդամի դեր ունեցող բացահայտյալի ունեցող կամ նրան վերագրվող հատկանիշներ։

Հոմանիշներ

1. նմանյալ բառ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ частичное приложение (ru) ‎(častičnoje priloženije), партитивное приложение (ru) ‎(partitivnoje priloženije)
• անգլերեն՝ partitive apposition
• ֆրանսերեն՝ apposition partitive
• գերմաներեն՝ partitive Apposition

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։