մասնական բացահայտիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑsnɑkɑn bɑt͡sʰɑhɑjˈtit͡ʃʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) արդի հայերենի այն բացահայտիչը, որը բացահայտյալի հետ կապվում է որպես, ինչպես, իբրև, բառերով և կարող է գործածվել ինչպես նախադաս, այնպես էլ ետադաս, այն տեսակը, որը մասնակիորեն պարզաբանում՝ արտահայտում է գոյականական որևէ որևէ անդամի դեր ունեցող բացահայտյալի ունեցող կամ նրան վերագրվող հատկանիշներ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նմանյալ բառ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։