մեկին վերաբերվել, ինչպես մարդուն է վայել, մարդ համարել ◆ Առաջ ամեն մի խանութվան վաճառական էր համարվում, ամեն մի կաթսայի տեր՝ գործարանատեր․․․ ։ Այժմ ո՞վ է նրանց մարդու տեղ դնել (Շիրվանզադե)։ ◆ -Մենք ի՞նչ գիտենք, մենք զիրենք մարդ կարծեցինք, մարդու տեղ դրինք Արմեն Դարյան։◆ -Մուժիկի որդի մուժիկնե՛ր, ես ել ձեզ մարդատեղ դիր, եղբոր նման հետներդ խոսք ու զրույց արի (Պերճ Պռոշյան)։◆ Վուրն իրեսը թիքում ինձմեն ու վուրն էլ իսկի մարթատիղ չէ գցում ինձ Գաբրիել Սունդուկյան։
մեկին կարևորություն տալ, հաշվի առնել ◆ Առաջին անգամ էր, որ քավոր Պետրոսը ինձ, որպես ասում են, մարդու տեղ էր դնում և ինձ հետ խորհրդակից էր լինում (Րաֆֆի)։◆ Ջիվանին զրո է քեզ մոտ գլխովին, / Մարդու տեղ չես դնիլ ինձ բոլորովին (Ջիվանի)։◆ Կը նշանակե թե Ավետիսը մարդու տեղ կը դնե՝ իր խոսքերուն ականյ տալով Շահան Շահնուր։◆ Ժողով չեն գնում, հարցնող չկա, մարդատեղ չեին դնում(Ակսել Բակունց)։ Պատշած ուշաքդրություն արժանացրել․ մեկին նկատմամբ ուշադիր լինել։ ◆ -Դու ինձ մարդու տեղ չես դնում։ Ինչո՞ւ Մարատին թեյ ես տալիս, ինձ չես տալիս Զորայր Խալափյան։◆ -Լուսահոգին շատ էր տրտնջում՝ ջանս քանդեցի, ևս օրով մեծացրի․․․ մարդ շինեցի․․․ որ էսօր ինձ մարդատեղ չքցի՞(Պերճ Պռոշյան)։
