Jump to content

մաքուր սիրտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (բրբ․) անենգ, ազնիվ, անապական հոգի ◆ Սի՛րտ ունեցիր, բարեկա՛մ․․․ բարի, ազնիվ, մաքուր սիրտ․․․ / Կարևորն ա՛յդ է միայն աշխարհի մեջ մեր այս բիրտ։ Հակոբ Նորունի ◆ Միմյանց տուն հաճախել են, միմյանց հացը կերել են, բայց երբեք մաքուր սիրտ չեն ունեցել իրարու դեմ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թշնամո՞ւ է ծառայում, թե հիրավի սիրտը մաքուր է և անահ։ Եր ◆ «Ջիգյանով կնիկ ի․․․ որ իր սեր չմոռանա [չմո՛ռանա], հոգով հավատարիմ կմնա, ազնիվ ի,

սիրտ մաքուր ի, հալալ կաթնակեր ի»։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ -Հիմի դու էս ասա, մեկ մարդու սիրտը որ իստակ չըլի, էլ ընտեղ Աստված կկենա՞։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Կ’ըսեիր թե իմ գլուխս պզտիկ է և սիրտս մեծ։ Շահան Շահնուր

  1. խիղճ հանգիստ․ չարությունից զերծ ◆ Անկեղծությամբ ու բարությամբ է որ այս տողերը կը գրեմ ու սիրտս այնքա՜ն մաքուր է։ Վազգեն Շուշանյան ◆ Ինչ գուզիք ասեք, ախպեր, իմ սիրտը ձիզ մոդ իստակ Է։ Դուք իք վուր հիդս քնթով իք։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։