մեկին վերջը տալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. սպանել. ոչնչացնել ◆  Առանց երկար մտածելու նա երկու կրակոցով վերջ էր տվել անծանոթին: «Ավանգարդ» ◆  Հենց որ վերջ տանք մեր հողը մտած թշնամիներին, դպրոց կվերադառնամ։ Կոնոնենկո
  2. վերացնել, վերջ դնել ◆  Ահա այս անգութ բարբարոսության / Վերջ տվավ իսպառ մեր զորեղ հսկան։ (Ղազարոս Աղայան)
  3. վերջացնել. դադարեցնել ◆  Կարգադրել է, որ Հայաստանի բայլշևիկները վերջ տան կռվին և հաշտվեն։ Ստեփան Զորյան ◆ - Ո՛չ, այս ծառայությանը ես վերջ եմ տալիս: (Վիլյամ Սարոյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։