մեկի գլխի նստել

Հայերեն դարձվածք

1. իշխանություն բանեցնել ◆ -Որ ուսում առած, կարդացվոր ըլի, պտի մեր գլխին նստի՞: Վրթանես Փափազյան ◆ «Խումբերը» էն սարերում դիրք են բռնել և ուզում են իրենք ժողովրդի գլխին նստած մնան։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Ի՞նչ է, փլանը փուղ ունե, ասում է, ու դիփունանց գլխին պիտի նա ըլի նստած, կօսե։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ -Թո՛ղ գլխիդ նիլնեն, մարդ էլ որ խոսա, բերնին արի։ (Պերճ Պռոշյան)
2. վերին դիրք բռնելով՝ ներողություն տալ ◆ -Ես էլ որ սուս եմ կենում, դուք էլ ջլիս [«լրիվ»] գլխիս եք նստում: (Պերճ Պռոշյան)
3. ծանրություն՝ բեռ դառնալ ◆ -Իսկ ա՛յդ...ա՛յդ աղջիկը, այդ քսմսվածը, շա՞տ պիտի ձեր գլխին նստի: Իր համար ման է գալիս, իսկ դու նրա գործն ես անում։ Ավագյան
4. (բրբ․) ներողություն տալ ◆ -Է, ինչ ըրավ չոճուխը [չոջուխը] գլուխնուս ելավ նստավ: Հակոբ Պարոնյան ◆ -Էլար, թեփիս նստար: Կարին-Ախալքալաք
5. (արևմտհ․) ճնշել. կեղեքել ◆ Դրանք բռնակալներ են եղել պատմության մեջ և նստել ժողովրդի գլխին: (Լեո) ◆ -Ասա իմ հող աշխարհք է ուզում պոկի, գլխիս նստի, գերի ստրուկ շինի։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ -Մի"թե Օշին Պայլը հավիտյան այսպես նստելու է մեր գլխուն: Լևոն Շանթ ◆ Ազատություն և ամեն բան ունեի միայն ձեր գլխուն վրա նստող սյուլիկները [«տզրուկները»], ցոլուն կոճակներով արուն ծծողները։ Ալեքսանդր Մյասնիկյան

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։