խոսեցնել, խոսել ստիպել․ խոսելու առիթ ստեղծել ◆ Գինին բաց արեց բոլորի լեզուները։ Սերո Խանզադյան◆ Գինին արձակել էր նրանց լեզուները։ Նրանք ձայները բարձրացրել էին։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Անոնց հեռացումը արձակեց պաշտոնյաներում լեզուները։ Հակոբ Օշական◆ -Լեզվակը բա՛ց, Տիրու՛կ, տղան քեզի ըլլա։ Հակոբ Օշական
համարձակ խոսելու՝ գանգատվելու մղել ◆ -Էհ դարբին Դանան, լեզուս մի բանա, / Կլսի աստված ու կբարկանա։ Վահագն Դավթյան
