((խսկց․) բերանի խամոն շինել) ամոթի նշավակի վերածել ◆ Այսպես կը սիրվեին ուրեմն բոլոր անոնք որոնց անկումները մեր ծիծաղին ծամոցը կ’ընենք։ Հակոբ Օշական◆ Սաստիկ կը պարծենամ մի մուկ չսպանած, իզուր ինձ օտարաց ծամոց կը շինեմ։ (Ջիվանի)
մի խոսք անընդհատ կրկնել ◆ «Մեռնելուդ օրերն են․․․» ։Ծամոն դարձրել, բերնեբերան են գցել։ ◆ Տղաքը վատույժ էին, բարոյապես անմխիթար․ հայհոյանքը բերնի ծամոն ըրած։ (Տիգրան Չյոկյուրյան)
