իրեն մեկին՝ մի բանի նվիրել՝ նվիրաբերել ◆ Հայրենյաց սերը միշտ սրտումս ունիմ, Հայրենյաց ուղուրին [«երջանկության»] կյանքս ետ եմ դրել: (Խաչատուր Աբովյան)◆ Իր ընտանիքի երջանկությունը, պատիվը, ապագան, ամեն ինչ, որոնց համար կյանքը ետ ուներ դրած, այդպես թեթևամտորեն տանուլ տար կանաչ սեղանի վրա։ Ն-Դ ◆ Վարդանն զգաց - լուծվեց այն վեհագույն ոգին, որի վրա դրեց նա իր և հայոց ժողովրդի կյանքը: Դերենիկ Դեմիրճյան
կյանքից զրկվել ◆ «Օ՜, ո՛չ, ես անձնատուր չեմ լինի այս զգացմունքին, թեկուզ հարկավորի դրա համար կյանքս ետ դնել: Ն-Դ
