(ծածկել, հոգին ծակել) խոր ցավ պատճառել ◆ Սիրուն աղջըկա քրքիջը հիմա / Ծակում է սիրտըս անհուն տանջանքով։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Ահա թե ինչու այնքան թանկ, այնքան սիրտ ծակող է բժշկի արցունքը։ Երեկոյան Երևան◆ -Ատ սև խապարը խաբարը օձի պես սիրտս ծակելով արունլվա պիտի ընե։ Եր ◆ Ո՛չ էլ ջանացել եմ բութ ասեղներով ծակծկել քո սիրտը, ընթերցող։ Գուրգեն Մահարի◆ -Զիմ սիրտ ծակեցին, էլ ուրիշ կնիկ խարամ թող ըլլի վշտի ծխով։ Երվանդ Օտյան
