մեկի վրա լեզու բանեցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. հակաճառել, խոսել՝ դիմադարձել համարձակվել։ ◆ -Կնիկն էլ որ ժողով գնա... սրա- նրա վրա լեզու բանեցնի, էլ էն աշխարհումը դուզ բան կը՞լի։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ -Դու նրա դեմ լեզու ես բանեցնու՞մ. դու ով ես որ, ի՞նչ հոր որդի ես։ Ստեփան Զորյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։