(փխբ․) մեկի իշխանության ենթակա ◆ Արժանի դասը պիտի տար իր մականին տակ ապրող կյավուր [գյավուր] շուներուն։ Գէորգ Աբէլեան◆ Տերը լուսավորե անոր հոգին, բայց երկինքին կամ դժոխքին մեջ չդնե ուրիշ դպրոց մը անոր մականին ներքև: Հակոբ Օշական◆ Սակայն 1930-են 1960 երկարող ժամանակաշրջանին, արդեն Ֆրանսան իր (դերասան Ֆերնանդելի) «մականին» տակն էր: «Եր. հայ.»
