մեղքը վիզդ

Հայերեն դարձվածք

1. (բրբ․) (խսկց․) պատասխանատվությունն իր վրայից գցելու արտահայտություն է ◆ -Ինքն ասաց՝ դու գիտես, քու մեղքը քու վիզը։ Հետո կփոշմանես, ուշ կըլնի։ (Խաժակ Գյուլնազարյան) ◆ Այնպես որ, չլսող մարդ եթե մնա և լսածը չհասկացող եթե ըլլա՝ մեղքը վիզը։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ -Բայց քո փոխարեն ես այդ նկարը կ’անհայտացնեի ընդմիշտ, վերջին անգամ քեզ ասացի, մեղքը քո վզին։ Ահ ◆ -Մինչև արևին մուտքը ժամանակ կու տամ ձեզի մտածելու։ Անկե անդին մեղքը ձեր վիզին։ Հակոբ Օշական ◆ -Լավ չես անում , Խեչա՛ն, մեղքը քո շլինքը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թե ինձմե զատ յար սիրես՝ / Մեղքս վիզդ քարի պես։ -Լա՛վ․․․ որ ինձ չես լսում՝ մեղքն ու վարձքը քու շլիքնը։ ◆ Ես էլ որ աչքները ճանապարհին թողնեմ՝ չնեղանաք։ Մեղքն ու վարձքը ձեր շլինքին։ Ն-Դ ◆ -Դու գիտես, ես էլ չեմ խառնվի։ Քու մեխքդ քու ճիտդ։ ◆ -Քու աղեկությամբ համար կուզեմ կոր․․․ մեղք քո ի գլուխ քո, ետքը գեշ ըլլա նե [«եթե»], չըսես որ Ավագը ըրավ։ Զապել Եսայան ◆ -Կռի՞վ կուզես․․․ Մեղքը վըրեդ, / Էսօր ևեթ / Քեզ կը խառնենք հազար տարվա / Մեռելոց հետ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ -Ախչի՛կ, գնա, ուր ուզում ես, մեղքը քու շալակը, մենք քեզ ազատեցնք։
2. հանցանքը, զանցանքը, պակասությունը մեկի վրա բարդելու արտահայտություն է ◆ Հիմակ ալ, մեղքը ըսողին վիզը, անլուր պատիժներ կը գործադրե այն աղջկանց վրա։ (Թլկատինցի) ◆ Մեղքը Մոհամմեդի վիզը, որ սորա պատճառը չէ գրել Կուրանի մեջ։ (Միքայել Նալբանդյան) ◆ -Ես ինչ գիտեմ, մեղքը ասողի վզին, ասում են, որ Սոնայի այս տեղը դրուստ չէ։ (Շիրվանզադե) ◆ -Երեք մարդու թաքուն ասել եմ, դե նրանք սաղ գեղով մին միաց են տվել, մեղքը նրանց վզին լինի։ (Ակսել Բակունց) ◆ -Պետք է ճիշտ որ, խաչ քաշել քեզ վրա և անցնել գնալ․․․։ Այժմ մեղքն ու վարձքը քո շլինքին։ Ն-Դ

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։