մենահոգեկանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɛnɑhɔɡɛkɑnutʰˈjun]

Գոյական

  1. (փիլ․) ուսմունք միասնական անմահ հոգու մասին, որի դրսևորումն առանձին մարդկանց հոգիներն են


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։