մղկտացնել ◆ - Թող սպասի, մի օր ես նրա մերը այնպե՜ս լացացնեմ։◆ - Բոլոր բարեպաշտներն ու տեսաբանները կ'երևի թե լացուցած են Հայոց մերը։ Սիմ ◆ - Մեկը սա Կոստանյանը չէ՞ր, վարպետությունով աշխարհքին մարիկը կը լացուներ։ Եր ◆ Գինովը իր յա (կամ) հարը լաց[ը]նե կու, յա մարը։ Արամ Ղանալանյան◆ Գէմ [«իսկապես․ չէ՞ որ»] ինձ համար չեմ ասեր, վայ թէ ո՛ւմ մար ես լացուցեր։ Բահապետ Քուչակ
