մինչև երկինք բարձրացնել
Հայերեն դարձվածք
- մեծապես (նաև չափից դուրս) գովել ◆ Արդեն մարդկանց սկսեցին աստվածացնել, երկինք բարձրացնել: (Սովետական Հայաստան) ◆ — Այդպես ինձ երկինք մի բարձրացնիր, հանկարծ վայր կձգես։ Ն-Դ ◆ իրարու ետևե զիրար գետինը կ՚անցունեն, իսկ երբ դեմ առ դեմ գան՝զիրար ենրկինք կը բարձրացունե: Հակոբ Պարոնյան ◆ Կեղծավորլեց ածականներով լեցում ճառ մը արտասանել, բարձրացնելով այս ու այն բարեջան գրագետը [«գրողը»] դեպի երկինքներուն երկինքը: Կոստան Զարյան ◆ Մի անգամ Փարիզում, ընկերների շրջանում Ռոսինին սկսեց միչև երկինք բարձրացրել Բեթհովենի։ Հձ ◆ Մի օր կար, նա Այվազովսկուն երկինքն էր հանում, մի ժամանակ էլ ՝ միչև դժոխք էր իջեցնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Կուշտ եմ աժան հիացումներեդ։ Երբ մեկը սիրես, երկինք կը հանես. ատես՝ դժոխք կը ղրկես։ Հակոբ Օշական ◆ Նույիսկ ամերիկյան մամուլը...երկինք էր հասցնում «խախաղարարին։» Եր ◆ Ցնցված Շերը նախկին ամուսնուն վերջին հանգրվանը ուղեկցեց գովասանքի հուզիչ խոսքերով՝ միչև երկինք հասցնելով այն մարդու։ եթեր ◆ Օդ հանելով Սիլվա Կապուտիկյանին, Գ. էմինին,... չի էլ հիշում ո՛չ Հովհ. Շիրազին, ո՛չ Վահագն Դավթյանին Գմ
- (հզվդ․) երջանկացնել ◆ Որչա՞փ քաջերու խելքերը միշտ չափել է բախտը,/ երկինք է հաներ, հետո՝ վար թափել բախտը։ (Ջիվանի)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։