(արևմտհ․)(խսկց․) շատ ուշ (անկողնուց վեր կենալու մասին) ◆ Ուշ է, հայտե՛ [հայդե], պառկեցեք, առտվանց մինչև արևը պորտիդ վրա չիյնա՝ չեք արթնանար։ (Վահան Թոթովենց)◆ Դուն տահա [դահա, «տակավին»] պառկեր ես, արևը պորտիդ վրա է ծագեր։ (Վահան Թոթովենց)◆ Շնթռկե պառկե մինչև ցերեկները, մինչև արևը պորտիդ վրա ցաթե, ելիր պտտը [բըդըդե], խանըմություն ըրե։ (Հակոբ Մնձուրի)
