միջին հայերեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mid͡ʒin hɑjɛˈɾɛn]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) հայերենի այն որակը, որը որպես միջբարբառային հաղորդակցման միջոց և գրական լեզու օգտագործվել է X-XII-ից XVI-XVII դարերի ընթացքում
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- հին ռամկորեն, նախնյաց ռամկորեն, Կիլիկյան աշխարհաբար, Կիլիկյան հայերեն
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։