մեկի վրա ծանր նստեցնել (փխբ․)◆ -Քաջը միշտ էլ կարողանում է իր կյանքը թանկ ծախել։ Ֆրանց Վերֆել◆ Մահը անխախուտ էր նոցա աչքին, / Խիստ թանկ ծախեցին մահերը պարսկին։ Ռափայել Պատկանյան◆ Շապին Գարահիսար [Կարահիսար], Եդեսիա, Վան, հետո ալ Հաճըն, Մարաշ և Այնթափ [Այնթաբ]՝ գեթ կյանքերնին սուղ ծախեցին։ «Զարթոնք»◆ Հայտնապես այդ հողի պատմությունը սուղի ծախողը չէ Ներսես։ Առաջարկը չկրկնված [չկրկընած] կը սկսի արդեն։ Վահրամ Մավյան◆ Համարում էր, որ պետք է մարտնչի մինչև վերջ և «թանկ վաճառի» իր հեռանալը, եթե իրեն հարկադրեն դա անել։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
