մշտական բնակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mʃtɑkɑn bnɑkutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (միգ․) քաղաքացի չհանդիսացող անձին հյուրընկալող պետության համապատասխան մարմինների կողմից տրված իրավունք այդ երկրում մշտական հիմունքներով ապրելու և աշխատելու համար
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։