մոնոստիքոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɔnɔstiˈkʰɔs]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
հունարեն monostichos < monos «մեկ» + stichos «տող, տաղ»
Բացատրություն
- (գրկն․) միատող ոտանավոր՝ հիմնականում հեշտ իմացվող, տարածված տաղաստեղծ չափով
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։