մոն-քմեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) ավստրո-ասիական լեզվաընտանիքի ճյուղերից մեկը, որի մեջ մտնում են՝ մոն, քմեր (կամբոջերեն), բանար (банар)՝ կենտրոնական խումբ, չամ, ջարաի, սեդանգ, ռադե՝ արևելյան խումբ՝ Հարավ-Արևելյան Վիետնամում, մալակկյան լեզուները՝ Մալակկյան թերակղզի, նիկոբարյան լեզուն (Նիկոբարյան կղզիներ), պալասունգ, վարիանգ՝ Հյուսիսային Բիրմա, կհասի և այլ լեզուներ, որոնք բոլորն էլ անջատական են

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։