յաասություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɑɑsutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) արտասանության հատուկ երանգ, երբ առաջին նախաշեշտ վանկի o, e, a հնչյունները փափուկ բաղաձայններից հետո համընկնում են մեկ ընդհանուրտարբերակի մեջ՝ արտասանվելով 'a я օրինակ՝ п'аток, с'ало, փխ․ село և այլն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։