Jump to content

նեոլինգվիստիկա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛɔliŋɡvistiˈkɑ]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) XX դարի 20-ական թվականներին ձևավորված իդեալիստական ուղղություն լեզվաբանության մեջ, որն իր դրությունները հակադրում է երիտքերականների՝ լեզուների ուսումնասիրության պատմահամեմատական մեթոդին

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տարածական լելեզվաբանություն, գեոլինգվիստիկա

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։